Dziewczyna oparła głowę na jego ramieniu, z uwagą wpatrując się w zmieniająca pod wpływem emocji twarz. Po raz pierwszy zastanowiła się nad faktem, że obaj bracia nie wykazywali najmniejszego nawet podobieństwa. Porzuciła pytanie dlaczego i pomyślała, że chciałaby tu zostać. … Czytaj więcej

– Witaj słoneczko. – Przytłumiony głos wyrwał ją z odrętwienia. Od kolacji z Iago minęło dokładnie dziesięć dni. A on nadal milczał. Nie rozumiała tego. Na początku nawet płakała z twarzą wtuloną w poduszkę. Potem zobojętniała. Nie miała siły walczyć o … Czytaj więcej

  – Ubieraj się i wynoś! Trochę ciężko było trafić stopą w nogawkę pod pełnym szału spojrzeniem stojącego nad nią mężczyzny. A on trwał w bezruchu, sącząc wino i tylko ciemne źrenice wskazywały, jak bardzo był wściekły. – Ja… – zaczęła niepewnie, … Czytaj więcej

Odważyła się w końcu wykręcić głowę. Napotkała spojrzenie jego oczu. Uśmiechał się, a ich kąciki marszczyły się zabawnie, nadając twarzy nieco figlarny wyraz. Lecz to tylko pozory, bo ona widziała malujący się w nich uczuciowy chłód i wyrachowanie. – Pewnie się … Czytaj więcej

– Wtedy stałam z nim twarzą w twarz. Widziałam, jak wygląda. Obudziłam się i poszłam do pracy. Kiedy skończyłam, zadzwoniła koleżanka. Prosiła mnie o przysługę. Chciałam stamtąd uciec, ale wtedy pojawili się oni. Jak w tamtym koszmarze. Schowałam się pod łóżkiem. … Czytaj więcej

Stała w łazience hotelowego pokoju. Wyglądał zwyczajnie, jak tysiące innych takich pokoi – szerokie łóżko, stół, dwa krzesła, komoda. Neutralne kolory, obraz na jednej ze ścian, nowoczesny, futurystyczny, dwie barwne plamy przeplatające się ze sobą niczym drapieżnik ze swą ofiarą, … Czytaj więcej

Ta część wyda wam się wyjątkowo długa. To z tego powodu, że kilka części było publikowanych na starej wersji motylewnosie, a ja niestety nie mam podglądu jak wtedy rozłożyłam tekst. Dlatego daję całość, do końca. Nareszcie :-))) Z pokorą muszę … Czytaj więcej

 Jak obiecałam, wracamy do opowiadania On. Na ten tydzień to jeszcze nie koniec, bo zamierzam odpracować zaległości 🙂 chociaż grypcia zatoczyła krąg i dalej się panoszy w naszym domu. Od razu dodam, że trochę zmieniłam ten tekst, głównie w szczegółach, … Czytaj więcej