Ciemniejsza strona księżyca (IV)

Siedziała na werandzie małego domku i zamyślonaobracała w dłoniach metalowe kajdanki. Rzuciła już odpowiednie zaklęcie, wystarczająco potężne, by nieprzyjaciel nie dał rady go pokonać.

Wciąż był wrogiem.

Przed samą sobą niechętnie przyznała, że ją zauroczył. Zafascynował. Płonęła na samo wspomnienie ognia w ciemnych oczach.

– O czym myślisz?

Głos był łagodny, melodyjny. Katja z niechęcią wyrwała się ze świata marzeń i spojrzała na kobietę, która właśnie zajęła miejsce obok.

– O wielu rzeczach.

– O moim bracie?

– O twoim bracie? – zdumiała się. I nagle wybuchła śmiechem. – Nie laleczko, nie o nim.

– O tym drugim? Spodobał ci się, prawda?

Wypowiedziane przez Annę, ni to pytanie, ni to stwierdzenie, zdumiało ją.

– Nie tylko na ciebie tak działa – odpowiedziała tamta cicho, pochylając głowę. – Podczas pierwszego i jedynego zresztą spotkanie, mnie również zauroczył. To było głupie, niepotrzebne, ale nie potrafiłem się temu oprzeć.

Hm. Czyżby nie urok osobisty, a rodzaj czarów? Nie, nie przypuszczała.

– Nie mam w planach samobójstwa – odparła krótko. – To morderca. Bez skrupułów, bez sumienia, bez jakichkolwiek ludzkich uczuć.

– Słyszałam, że miałam być przynętą?

– Miałaś. Teraz to już niepotrzebne. O ile dobrze zrozumiałam, wyjeżdżacie dziś wieczorem?

– Tak. Pewnie wrócimy dopiero pojutrze. Nadchodzi pełnia i Krzysiek woli wywieźć nas w bezpieczne miejsce.

Katja nie spytała gdzie dokładnie. Szczerze mówiąc było jej to najzupełniej obojętne.

– Co zamierzasz?

Zawahała się jedynie przez moment.

– Kochać się z nim.

O dziwno, Anna wcale nie wybuchła oburzeniem, nie rozgniewała się czy zniesmaczyła. Westchnęła przeciągle i splotła obie dłonie na kolanach.

– Czy to bezpieczne?

– Tobą przekąsiłby zaraz po zakończeniu. Ja mogę się okazać ciężkostrawna.

– Jesteś pewna?

– Tym razem nie potrafię się oprzeć pokusie – Katja ujęła w swoje opalone dłonie, smukłe ręce dziewczyny i spojrzała na nią bardzo uważnie. – Nie powiesz im, prawda?

– Nie. Uporasz się z tym do naszego powrotu?

– Taką mam nadzieję.

– To dobrze. I tak z ledwością ubłagałam brata, by zgodził się na twoją pomoc.

– Nawet nie wiesz, jak bardzo zadziwiła mnie jego obecność.

– Co nieco wiem.

– Mam doskonały pomysł i odpowiednie zaklęcia. Muszę jedynie spełnić swą fantazję. Potem będę mogła go zabić i zdjąć klątwę. Masz na to moje słowo.

– Krzysiek twierdzi, że nie warto ci ufać.

– A ty?

Anna podniosła głowę i posłała jej smutne spojrzenie.

– Choć to okropne i cholernie się tego wstydzę, ja ci zazdroszczę. Dbaj o siebie wiedźmo.

Katja jeszcze długo siedziała samotnie na werandzie opuszczonego domku. Cały plan krystalizował się w jej głowie, każdy szczegół był kilkakrotnie poddawany ocenie. W końcu wstała i strzepnąwszy niewidzialny pyłek ze spódnicy, weszła do środka. Doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że obserwuje ją para pałających żądzą oczu, potwór, którego zamierzał uczynić swym kochankiem.

***

Bardzo powoli powracał do realnego świata. Początkowo zamazane nieostre kształty, nabierały wyrazistości i barw. Dopiero gdy oczy przyzwyczaiły się do półmroku panującego w niewielkim pokoju, poczuł, że ma skrępowane ramiona. Plecami opierał się o niewielki słup, a wykręcone do tyłu ręce skuwały kajdany.

Uśmiechnął się z pogardą. Czy naprawdę ktoś myślał, że to zdoła go powstrzymać? Głupcy! Po trzykroć, głupcy!

Powoli wstał, prostując się i rozciągając mięśnie. Był na wpół nagi, nie licząc wytartych jeansów, które miał na sobie. Zniknęła koszula, buty i kowbojski kapelusz. Odrobinę go to zirytowało, ale jeszcze nie poczuł się zaniepokojony. Bo na co komu było jego ubranie?

Napiął mięśnie, ale kajdany ani drgnęły.

To go zadziwiło. Przez chwilę trwał w bezruchu, potem ponowił próbę. Lecz i ona zakończyła się fiaskiem.

Coś tu cholernie nie pasowało!

Jeszcze raz, teraz musi się bardziej postarać. Czuł, jak po policzku spływa mu stróżka potu, jak zagryza zęby z taką siłą, że kaleczy własne usta. I znów przegrywa…

Drgnął, gdy usłyszał ciche skrzypienie otwieranych drzwi. Do środka weszła kobieta spotkana wczorajszego popołudnia w barze. Nie wydawała się zaskoczona jego widokiem. Przeczucie podpowiedziało mu, że być może dlatego, iż sama go tu uwięziła.Kruczo czarne włosy opadały aksamitną falą na plecy, a sukienka w kolorze wina, więcej odkrywała niż zasłaniała, nie pozostawiając zbyt wielkiego pola dla wyobraźni. Pod połyskliwą tkaniną wyraźnie rysowały się pełne piersi i nabrzmiałe sutki. Smukłość opalonych nóg podkreślały zgrabne pantofle, na niebotycznie wysokim obcasie.

Była piękna! Przełknął ślinę, na chwilę zapominając o swym upokarzającym położeniu. U góry, tuż pod sufitem, łopaty wolno obracającego się wiatraka, mieliły z wysiłkiem ciężkie, przedburzowe powietrze. Gdzieś, z oddali, dobiegały pomruki zbliżającej się nawałnicy. Choć słońce jeszcze świeciło, z trudem przebijając się przez zasnute mlekiem niebo, to w pokoju z minuty na minutę robiło się coraz ciemniej.

Usiadła w fotelu, zakładając nogę na nogę i nie odrywającod niego wzroku. Przez bardzo długą chwilę panowało milczenie, zakłócane tylko szumem wentylatora.Czuł jak po karku spływa mu strużka potu, jak niepokojąco napina się materiał zbyt mało elastycznych jeansów.

– I co teraz powiesz mi o strachu? – Miała spokojny, lekko ochrypły głos. Seksowny i podniecający.

– To ty się mnie boisz.

– Skąd to przypuszczenie?

– Skułaś mnie.

– To nie tak… - roześmiała się cicho. –Zresztą zobaczysz.

Nie odpowiedział. W napięciu śledził każdy ruch, każdy gest. Głośno przełknął ślinę, gdy wstała i powoli podeszła bliżej.Czuł jej zapach, podniecającą mieszankę kobiecego potu i perfum o nucie pomarańczy. Szarpnął się, ale kajdany utrzymały go na miejscu i tylko mocniej wpiły się w nadgarstki.

– Nie trudź się. To na nic. Rzuciłam na nie odpowiedni czar.

Starała się ze spokojem wypowiadać te słowa, ale widok pół nagiego mężczyzny, działał na nią z niespotykaną siłą. Była tak bardzo rozpalona, że niemal czuła strużkę wilgoci spływającą po wewnętrznej stronie uda. Nie mogła go jednak uwolnić, jeszcze nie teraz. Gdyby tak uczyniła, to być może pierwszą rzeczą jaką by zrobił, byłoby przegryzienie jej gardła. Ale mogła w inny sposób pokonać bestię… I zaspokoić własne pragnienia.

Z jego ust wydobył się głuchy, gardłowy pomruk. Wargi rozchyliły się, odsłaniając ostre zęby, oczy zalśniły nieludzkim blaskiem. Ale zbyt dobrze panował nad przemianą, by móc pozwolić przejąć władzę swemu drugiemu ja.Zresztą tym razem chciał być w pełni świadomy każdej upływającej minuty, każdej sekundy.

Znajdowała się teraz niemal na wyciągnięcie ręki. A on nie mógł jej dotknąć! Zaczął szarpać krępujące go więzy, wić się niczym w paroksyzmie bólu, ale nic to nie dało. Krzyczał, wył, miotał groźby i obelgi, ale kajdany były niepokonane.

Zdesperowany, zdecydował się na przemianę. Jednak choć czuł swe drugie ja tuż pod skórą, nie mógł się przekształcić. Czarodziejskie więzy i w tym mu przeszkodziły.

Stała w bezruchu, czekając aż się uspokoi. Muskularne ciało błyszczało od potu, spodnie wybrzuszyły się pod wpływem wspaniałej erekcji, a w oczach widziała wściekłość i żądzę.

– Wiedźma – wycharczał zmęczony tym nagłym napadem.

– Owszem, ale musisz przyznać, że piękna. – To mówiąc, zsunęła sukienkę, zostając w skąpej, seksownej bieliźnie. Przełknął głośno ślinę, ale nic nie powiedział.Poczuł fizyczny ból nabrzmiałego, spragnionego pieszczot członka, którego w dodatku uciskał ciasny materiał ubrania.

– No powiedz to! – prowokowała, podchodząc jeszcze bliżej. Jednocześnie ręką dotknęła nagiej skóry jego brzucha. Potem pieszczotliwie przesuwała nią coraz niżej, by po chwili powrócić do punktu wyjścia. – Powiedz, jak bardzo tego chcesz!...

Nie miał więcej sił na bunt. Nie miał jej nawet na okazanie buzującej w całym ciele wściekłości. Zamknął oczy i pozwoliłby delikatny dotyk kobiecej dłoni dostarczył przedsmaku raju.

– Nie tak szybko – wymruczała mu do ucha. Jej ręka niebezpiecznie zbliżyła się do nabrzmiałej męskości, powoli odpięła zamek spodni, by następnie pozwolić im opaść do kostek. Potem zsunęła bokserki, jednocześnie pieszcząc umięśnione, mocno owłosione uda.

Teraz był całkiem nagi, skrepowany, oddany na łaskę i niełaskę nieznajomej. Coś mu mówiło, że przybyła tutaj by go zabić. Zresztą, on miał podobne zamiary. Ale oboje ulegli czemuś nowemu, innemu i całkiem niespodziewanemu.

Otwarł oczy i z zapartym tchem śledził wzrokiem każdy jej ruch. Kobieta pozbyła się bielizny i usiadła w fotelu naprzeciwko, rozsuwając szeroko nogi. Teraz mógł w całej okazałości podziwiać cudownie różowe, rozkoszne zakamarki jej ciała.

Ona również była podniecona. Musiała z całej siły panować nad sobą, zwłaszcza gdy stał przed nią całkiem nagi, z nabrzmiałym, sterczącym członkiem i nieopisanym, wręcz zwierzęcym pożądaniem w oczach. Powoli wsunęła palec do swego wilgotnego wnętrza, wyrywając z jego ust nieludzki skowyt. Szarpnął się jeszcze raz, ale nie bała się, że zdoła się uwolnić. Ta magia była zbyt potężna.

Przymknęła powieki i zaczęła poruszać dłonią, raz głębiej, raz płycej. Drugą ręką przesuwała po swoim ciele, pieszcząc własne piersi, ugniatając albo szczypiąc sterczące sutki. Pragnęła zakończenia, ale jeszcze większą rozkoszą napełniało ją samo przedłużanie czasu oczekiwania. I widok mężczyzny, skrępowanego, podnieconego do najwyższych granic, z blaskiem szaleństwa w spojrzeniu.

W końcu wstała i podeszła do więźnia. Wodził za nią wzorkiem, ani na chwilę nie spuszczając z oczu. Powoli, bardzo powoli przyklęknęła, przesuwając dłonią po rozpalonej skórze, delikatnie muskając owłosioną pierś. Czubkiem języka dotknęła nabrzmiałej męskości. Poczuła jak po raz kolejny naprężył ciało.

– Uwolnij mnie! Uwolnij mnie to pokażę ci… – przerwał, bo stanowczym ruchem wsadziła sobie jego ogromnego członka do ust, aż po same jądra. Zajęczał przeciągle i poruszył biodrami, domagając się więcej. Przez chwilę zatrzymała się w tej pozycji, a jej wilgotne i ciepłe usta, dostarczyły mu niebywałej rozkoszy. Później rytmicznie zaczęła ssać go, raz głębiej, raz płycej, dłonią pieszcząc nabrzmiałe jądra. Ekstaza przezwyciężyła wściekłość, bo teraz pragnął już tylko więcej i mocnej. To, że wciąż pozostawał skrępowany, przestało być źródłem frustracji, a dostarczyło nowych, nieznanych bodźców. Pierwszy raz kochał się z kobietą, która miała nad nim całkowitą przewagę. Mogła zrobić wszystko, nie pytając się o zgodę i to właśnie tak niesamowicie go podniecało.

Katja przerwała i z pół uśmiechem błąkającym się na ustach, wstała i spojrzała prosto w oczy wilkołaka. Nie odezwała się; wszelkie słowa były zbędne. Teraz już mogła odważyć się na coś, co wcześniej wydawało się czystym szaleństwem.

Pocałowała go.

Ocierając się nabrzmiałymi piersiami o jego nagi tors, jedną dłonią wciąż pieszcząc twardego i naprężonego członka, dotknęła ustami spierzchniętych i gorących warg. Zareagował z siłą huraganu, wciskając swój język do środka i rozpoczynając szalony, nieokiełznany taniec. Choć wciąż pozostawał skrępowany, to pocałunek był gwałtowny, brutalny, niemal zwierzęcy. Przez chwilę miała ochotę uwolnić go i zobaczyć, do czego jest zdolny. Ale szybko opanowała tę pokusę.

Z trudem oderwała się od spoconego, muskularnego ciała i dała krok do tyłu. Z nieukrywanym podziwem patrzyła teraz na swego więźnia, zafascynowana jego podnieceniem. Spoglądała w nieludzkie oczy potwora, zamglone, pełne nieznanych uczuć i zwierzęcej chuci. Odwzajemnił to spojrzenie, dysząc głośno, jak po jakimś koszmarnie wyczerpującym wysiłku.

Chciała to zakończyć. Była tak podniecona, że prawie nie panowała nad swoim ciałem. Pragnęła tylko jednego – poczuć go w sobie!

Odwróciła się i wypiąwszy tyłeczek, nadziała się na jego sterczącego penisa. Powoli, smakując swą rozkosz, nie zważając na głośne jęki, dochodzące zza pleców, aż po samą nasadę, aż do samego końca…

Krzyknęła, gdy wypełnił ją całą. Potem oparła dłonie o krawędź krzesła i zaczęła się poruszać. Z całą siłą nabijała się na jego sterczący członek, a jej piękna twarz wykrzywiała się w intensywnie odczuwanej rozkoszy.

Oboje byli tak podnieceni, że wystarczyło zaledwie kilka energicznych pchnięć, by nadszedł ten najbardziej oczekiwany punkt kulminacyjny. Orgazm był nieprawdopodobnie mocny, tak silny, że gdyby nie krzesło, o które się oparła, jej drgające konwulsyjnie ciało nie zdołałoby zachować równowagi. Ochrypły męski głos, zmieszał się z krzykiem kobiety, w niesamowitym, narastającym crescendo, gdy wilkołak z całej siły naparł biodrami i trysnął do środka, gorącym, obfitym strumieniem.

Przez krótką chwilę jego członek drgał w rozpalonej cipce, pompując wciąż nowe porcje spermy. Jednak wycieńczona ekstazą kobieta, nie zdołała dłużej wytrwać w niewygodnej pozycji i powoli osunęła się na ziemię, obracając się na plecy.

Leżała tak przed nim, spazmatycznie oddychając, z szeroko rozłożonymi nogami ugiętymi w kolanach. Mógł teraz podziwiać cienki, mleczny strumień, wypływający z jej wnętrza. Dysząc głośno, osunął się na kolana, wciąż skrępowany, wciąż zniewolony.

Ale nigdy wcześniej w całym swoim życiu, nie przeżył niczego podobnego…

Może i byłą wiedźmą, czyhającą na jego życie, ale był całkowicie pewien, że jej nie zabije. Chciał więcej! Mocniej! Dłużej!

Podniecenie minęło, ale pozostało pożądanie, bezkresne jak ocean, nieskończone jak wszechświat.

Była jego i biada komukolwiek, kto próbowałby to zmienić!

Nieświadoma tych myśli Katja, uniosła się lekko na łokciach i spojrzała w jego stronę.

Przymknęła powieki i w myślach wypowiedziała zaklęcie.

Musiała zaryzykować.

Krępujące go kajdany, opadły na podłogę z głuchym odgłosem. Był wolny.

Nareszcie!

Potarł rany na nadgarstkach i skrzywił się. Bolało. Przynajmniej za to musi ją ukarać. Istniało tysiące różnych sposobów, każdy kolejny lepszy od poprzedniego. Uśmiechnął się szeroko i wbił wzrok w kobietę, która wciąż jeszcze nie doszła do siebie.

– Teraz jesteś moja – powiedział cicho. – I nie pomogą ci żadne sztuczki z magią.

Pochyliła głowę na bok i przyglądała mu się w milczeniu. W jej oczach widział głód, prawdziwe, niedające się ukryć pożądanie.

– Masz siłę na kolejny raz? – spytała drwiąco.

Wykrzywił się i wstał. Z łatwością wyplątał się z opuszczonych spodni i podszedł bliżej. Jego członek wcale nie stracił nic z swej sztywności. Był twardy, nabrzmiały i gotowy do kolejnych igraszek. Jednak tym razem według scenariusza, który sam ułoży.

Pochylił się w wplótł palce w jej długie włosy. Potem gwałtownym ruchem pociągnął do góry. Syknęła, ale posłusznie wstała. Wtedy ją uderzył, z taką siłą, że poleciała wprost do tyłu, na łóżko znajdujące się za jej plecami.

– Dziwka! – wrzasnął.

Nie czekając na reakcję, błyskawicznie doskoczył do niej i przydusił szczupłe ciało kobiety do miękkiego materaca.

Nadal drwiąco się uśmiechała. Jakby wiedziała, że i tak nie zrobi jej krzywdy. I miała rację. Jakkolwiek brutalny by nie był, wszystko zmierzało do doskonale znanego finału. Jego wściekłość, podniecała ją jeszcze bardziej. Nie był w stanie wywołać uczucia strachu. Świadomość tego doprowadziła go do prawdziwej furii.

– Tym razem to zdecyduję o wszystkim – wyszeptał jej na ucho, jeszcze mocniej dociskając nagie ciało do łóżka. – Będziesz błagała o litość!

– Tak! – cichutko westchnęła, czując twardość nabrzmiałej męskości, ocierającą się o wnętrze jej ud, drażniące swym ogromem niezwykle wrażliwą, spragnioną dotyku łechtaczkę.

– Zerżnę cię niczym sukę, którą jesteś! Będziesz wyła z bólu, cierpiąc… Ach! – zajęczał przeciągle czując jak sztywny penis, zanurzył się niespodziewanie w rozgrzanym, wilgotnym wnętrzu kochanki.

To prawda, że chciał ją poniżyć, zniewolić, że chciał by była niczym bezwolna kukiełka w jego dłoniach. Ale teraz, gdy całą sobą błagała, by w nią wszedł, gdy sama nadziała się na jego sterczący w pełnej erekcji członek, przestało być to ważne.

Zaczął poruszać się z nieujarzmioną dzikością, z wściekłością zanurzając się w aż po sam kraniec ciasnej szparki. Ustami pieścił piersi, smakował rozgrzaną, pachnącą potem i pomarańczą skórę. Jęczał, jednocześnie wsłuchując się w wibrujący mu w uszach krzyk kobiety.

Druga natura pulsowała w rytm każdego uderzenia, nie panował nad nią. Przemiana następowała powoli, ale nie przeraziła Katji. Tak bardzo go pragnęła, nie ważne w jakiej postaci, wilkołaka czy mężczyzny. To nie miało znaczenia, bo obaj pożądali jej aż do utraty tchu. I ona pożądała ich obu.

Kiedy eksplodował w rozpalonym wnętrzu, niemal stracił przytomność. Rozkosz rozlała się po całym ciele, niczym nieujarzmiony przypływ, niszczący każdą barierę i docierający do każdego zakątka. Drgające pod nim ciało kochanki, jeszcze bardziej ją spotęgowało, bo i ona dotarła na szczyty ekstazy, niemal równocześnie z nim.

Było to krótkie, ale i niesamowicie intensywne zbliżenie. Wyczerpujące tak bardzo, że jeszcze przez dobre parę minut nie mieli sił na zmianę pozycji. Wciąż leżał z twarzą wtuloną w kusząco miękką, spoconą szyję, z członkiem drgającym w mokrej od jego soków, cipce.

– Oszaleliśmy! – wyszeptała.

– Możliwe. – On również nie miał siły, by wypowiedzieć te słowa na głos. – Ale musisz przyznać, że to cudowne szaleństwo? I bynajmniej jeszcze nie skończyłem. A teraz czas na karę, za to, że ośmieliłaś się mnie skuć.